Carlos Ruiz Zafón

Hiszpański powieściopisarz, mistrz opowieści gotyckich i literatury magicznego realizmu. Najbardziej znany z serii „Cmentarz Zapomnianych Książek”, której częścią są takie dzieła jak: „Cień wiatru”, „Gra anioła”, „Więzień nieba” i „Labirynt duchów”. Jego styl łączy nostalgię, tajemnicę i hołd składany czytaniu.

„Każda książka, każdy tom, który widzisz, ma duszę. Duszę tego, kto ją napisał, oraz duszę tych, którzy ją przeczytali, przeżyli i śnili o niej.”
— „Cień wiatru”

„Nie zapominaj, że książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.”
— „Cień wiatru”

„Ludzie żyją w ignorancji, bo boją się wiedzy. Boją się, że gdy poznają prawdę, nie będą już mogli udawać, że jej nie znają.”
— „Gra anioła”

„Pisarze są dziwnymi stworzeniami. Każde słowo to ich krew, każdy przecinek – westchnienie.”
— „Gra anioła”

„Nic nie czyni cudów równie dobrze jak czytanie – to podróż bez biletu, miłość bez zdrady i wspomnienie, które nigdy nie blaknie.”
— (cytat przypisywany Zafónowi w wywiadach)

„Kiedy zamykasz książkę, nie kończysz historii – zostajesz jej częścią.”
— (motyw przewijający się przez całą Tetralogię Cmentarza Zapomnianych Książek)

„Nie jesteśmy tym, co mówimy, tylko tym, co milczymy.”
— „Gra anioła”

„Niektóre tajemnice są jak wino – im starsze, tym bardziej zatruwają duszę.”
— „Więzień nieba”

„To, co nazywamy przypadkiem, jest często imieniem, którym Bóg nie chce się podpisać.”
— „Marina”

„Kiedy zamykasz książkę, nie kończysz historii – zostajesz jej częścią.”
— (motyw przewijający się przez całą Tetralogię Cmentarza Zapomnianych Książek)

„Jedyny przyzwoity obyczaj, którego należy bronić stanowczo, to obyczaj czytania, podczas gdy reszta jest kwestią sumienia każdego z osobna.”
— (nawiązanie do struktury „Cienia wiatru”)